Να βγούμε λίγο από τον εαυτό μας. Μητροπολίτης Μεσογαίας Νικόλαος για την Μεγάλη Εβδομάδα

ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ: Τὸ ξεκίνημα τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος εἶναι μιὰ πρόκληση γιὰ τὸν κάθε ἕνα μας, μιᾶς ἐξόδου, μιᾶς εἰσόδου καὶ μιᾶς ἐπιστροφῆς. Μᾶς καλεῖ ἡ Ἐκκλησία νὰ κάνουμε τὴν ἔξοδο ἀπὸ τὴν «Αἴγυπτο» τῶν παθῶν μας, τὴν σκλαβιὰ τῶν ἀδυναμιῶν μας, τῶν θελημάτων μας, τὴν ἔξοδο ἀπὸ κάθε τι ποὺ μᾶς κάνει τὸν Θεὸ τόσο δύσκολο καὶ τόσο ἀπόμακρο. Νὰ περάσουμε μέσα ἀπὸ αὐτὴ τὴν ἔρημο τῶν δοκιμασιῶν μας, τῶν δυσκολιῶν αὐτῆς τῆς ζωῆς, τοῦ ἀντίθεου καὶ ἀθεϊστικοῦ φρονήματος ποὺ κυριαρχεῖ δυστυχῶς στὸν κόσμο μας καὶ νὰ φθάσουμε κι ἐμεῖς στὴ γῆ τῶν δικῶν μας προσπαθειῶν, στὴ γῆ τῆς ἐπαγγελίας τοῦ Θεοῦ ποὺ εἶναι ἡ ἡμέρα ἡ λαμπροφόρος τῆς Ἀναστάσεως. Αὐτὴ εἶναι ἡ πρώτη κίνηση• νὰ βγοῦμε λίγο ἀπὸ τὸν ἑαυτό μας. Νὰ κάνουμε αὐτὴ τὴν καλὴ ἔξοδο ἀπὸ αὐτὰ ποὺ ξέρουμε καὶ στὰ ὁποῖα κακῶς ἔχουμε βολευτεῖ.

Ἂς μὴ μείνουμε ὅμως μόνο στὴν ἔξοδο ἀπὸ μιὰ ἔρημο, ἀλλὰ νὰ προχωρήσουμε καὶ σὲ μιὰ εἴσοδο, ὄχι στὴν ἐπίγειο Ἱερουσαλήμ, ἀλλὰ στὴν ἄνω Ἱερουσαλήμ.

Αὐτὴ εἶναι ἡ Ἱερουσαλὴμ τῶν Μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Θεοῦ ἡ ὁποία μοιάζει πολὺ μὲ τὴν Ἱερουσαλήμ τῶν προσδοκιῶν τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ.

Εἶναι ἡ Ἱερουσαλὴμ ὅπου κι ἐμεῖς πιστεύουμε ὅτι κατοικεῖ ὁ Θεός, ὅπου ὑπάρχει ἡ ζωὴ καὶ ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦ, ὅπου καλλιεργεῖται πραγματικὰ κάθε τι θεϊκὸ ποὺ ἔχει νὰ κάνει μὲ τὴν φανέρωση τοῦ ὀνόματός Του ἀλλὰ καὶ μὲ τὴν δόξα τοῦ προσώπου Του.

Κύρια χαρακτηριστικὰ αὐτῆς τῆς νέας Σιὼν εἶναι τὸ πάθος τοῦ Κυρίου καὶ ἡ Ἀνάστασίς Του.

Εἶναι τὰ μεγαλύτερα στολίδα καὶ οἱ πλουσιότεροι θησαυροὶ τῆς νέας Ἱερουσαλήμ.

Μέσα στὴν Ἐκκλησία ὁ καθένας μας προσπαθεῖ τέτοιες μέρες νὰ εἰσέλθει λίγο σ᾿ αὐτὸ τὸ μυστήριο τῶν παθῶν τοῦ Κυρίου. Νὰ ξεφύγει ἀπὸ τὰ ἐπίγεια στοιχεῖα τῶν ὄμορφων ἐθίμων καὶ τῶν καλῶν συνηθειῶν καὶ νὰ περάσει σὲ ἕνα βαθύτερο ἐπίπεδο γιὰ νὰ ἀξιοποιήσει ἀκριβῶς αὐτοὺς τοὺς θησαυρούς.

Νὰ δεῖ πὼς ὁ ἴδιος θὰ μπορέσει νὰ μετάσχει στὸ πάθος τῆς Σταυρώσεως τοῦ Κυρίου καὶ στὴ χαρὰ τῆς Ἀναστάσεως Του.

Αὐτὴ ἡ εἴσοδος δὲν εἶναι τίποτε ἄλλο παρὰ μιὰ ἐπιστροφή. Ἐπιστροφὴ σ᾿ αὐτὸ ποὺ εἴμαστε, αὐτὸ ποὺ ψάχνουμε, ὄχι κάτι ξένο μὲ τὴ φύση μας, ἀλλὰ αὐτὸ γιὰ τὸ ὁποῖο πλαστήκαμε.

Αὐτὸ θέλουμε, αὐτὸ ποθοῦμε, αὐτὸ ὀνειρευόμαστε. Αὐτὸ ἔβαλε ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς μέσα στὴν καρδιά μας.

Εὐχόμαστε νὰ δώσει ὁ Θεός, μ᾿ αὐτὸ τὸ πνεῦμα τῆς ταπεινῆς ἐπιστροφῆς, τῆς γεμᾶτο πόθο καὶ καλὸ ἔνθεο πάθος ἐξόδου ἀπὸ τὸν ἐαυτό μας, ἀλλὰ καὶ τῆς γεμάτης εὐλογία καὶ ἀγάπη εἰσόδου στὴν Ἱερουσαλὴμ τῆς Ἐκκλησίας, νὰ περάσουμε στὸ στάδιο αὐτῆς τῆς εὐλογημένης ἑβδομάδος. Ἀμήν.